استاندارد «فناوری نانو - مواد نانومتخلخل – اندازه گیری و تعیین میزان تخلخل و توزیع اندازه حفره‌ها در مواد جامد با استفاده از روش جذب گاز - تحلیل ماكروحفره‌ها، مزوحفره‌ها و میكروحفره‌ها» در نود و دومین اجلاسیه کمیته ملی استانداردهای فناوری نانو مورخ چهارشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۹ تصویب و آماده انتشار شد.
تدوین این استاندارد با حمایت گروه استاندارد و ایمنی ستاد توسعه فناوری نانو و به همت متخصصانی از دانشگاه‌ها و آزمایشگاه‌های کشور انجام گردیده است. این استاندارد از نوع پژوهشی بوده و برای تدوین آن از منابع متعددی استقاده شده است.
مواد متخلخل ممكن است به شكل پودرهای ریز و درشت، مواد متراكم، اكسترود، ورقه یا مونولیت باشند. مشخصه یابی آنها معمولا شامل توزیع اندازه حفره‌ها و حجم كل حفره یا تخلخل است. در برخی مواقع مطالعه شكل حفره‌ها، نحوه ارتباط آنها با یكدیگر و تعیین مساحت سطح داخلی و خارجی آنها ضروری است. مواد متخلخل به ویژه نانومتخلخل‌ها از نظر فناوری اهمیت بالایی داشته و در زمینه‌های زیر كاربرد دارند: رهایش كنترل شده دارو، كاتالیزگرها، جداسازی گاز، فرآیندهای فیلتركردن، فراوری مواد، حفاظت محیط زیست و كنترل آلودگی، سنگ‌های ذخیره ساز طبیعی، مصالح ساختمانی، صنایع پلیمر و سرامیك.
اثبات شده است كه عملكرد مواد جامد متخلخل (مانند استحكام، واكنش پذیری، نفوذپذیری یا قدرت جذب) به ساختار حفره‌های آن بستگی دارد. روش‌های مختلف زیادی برای مشخصه یابی ساختار حفره‌ها توسعه یافته است. با توجه به پیچیدگی اغلب جامدات متخلخل، دست یافتن به نتایج یكسان همیشه مقدور نیست و نمی‌توان به یك روش مجزا برای دستیابی به تصویر كاملی از ساختار حفره اكتفا كرد.
این استاندارد روش‌های اندازه گیری و تعیین میزان تخلخل و توزیع اندازه حفره‌ها در مواد جامد با استفاده از روش جذب سطحی گاز برای ماكروحفره‌ها، مزوحفره‌ها و میكروحفره‌ها ارائه می‌کند. روش معرفی شده در این استاندارد بیشتر یك آزمون مقایسه‌ای و بر اساس اندازه گیری مقدار گاز جذب شده در واحد جرم تحت دمای ثابت كنترل شده است. این روش برای طیف وسیعی از مواد متخلخل مناسب است، اگرچه بعضی مواقع ساختار حفره برخی مواد معین با یك پیش عمل آوری یا خنك سازی اصلاح شده است.