انتظارات در مورد عرضهی مواد و محصولات شیمیایی ایمنتر و پایدار بهمنظور انطباق با رویکردهای سازمان های ملی و اروپایی جهت ایجاد پایداری در حال افزایش است. کاربرد طراحی ایمن(تر) (SbD) در نانوتکنولوژی مستلزم فرآیندی تکراری بوده که در آن عملکرد، سلامت و ایمنی انسان، تأثیرات زیستمحیطی و اقتصادی و هزینه، در اولین فرصت ممکن در فرآیند ابداع ارزیابی و متعادل شده و در هر مرحله بهروز میشوند. پروژهی EU H۲۰۲۰ NanoReg۲ نخستین پروژهی اروپایی بود که SbD را در شش شرکتی که با نانومواد (NMs) و محصولات نانو فعال (NEP) و یا تولید آنها سر و کار داشتند، پیادهسازی کرد.
نتایج حاصل از این تجربه جهت توسعهی این دستورالعملها در مورد کاربرد عملی SbD بهکار برده شده است. رویکرد SbD در اسرع وقت شناسایی، تخمین و کاهش خطرات انسانی و محیطی را در توسعهی NM یا NEP پیشبینی کرده و بر سه اصل استوار است: (۱) NMs و NEP ایمنتر (۲) کاربرد و زمان پایان عمر مفید ایمنتر (۳) تولید صنعتی ایمنتر.
دستورالعملهای ارائهشده شامل مجموعهای از اطلاعات و ابزارهایی بوده که در هر مرحله از فرآیند نوآوری به تصمیمگیری در مورد ادامه، اِعمال اقدامات SbD یا انجام آزمایشهای بیشتر جهت کاهش عدم قطعیت کمک میکند. هدف این مجموعه یک دستورالعمل تجویزی نبوده که در آن نیاز به دنبال شدن تمام مراحل پیشنهادی جهت دستیابی به یک SbD NM/NEP یا یک فرآیند باشد. ترجیحاً این دستورالعملها جهت شناسایی خطرات موجود در مراحل اولیه و اطلاعاتی که بهمنظور شناسایی آن خطرات باید در نظر گرفته شوند، طراحی شدهاند. هر شرکتی این رویکرد را با نیازها و شرایط خاص خود تطبیق میدهد، زیرا تصمیمات شرکت بر مسیر آینده تأثیرگذار است.
